9 Ιουν 2007

Πρόλογος Μόσχου Τερζίδη 3/3

Ο χορός ήταν μια ομαδική εκδήλωση. Πιάνονταν συνήθως από τα ζωνάρια, με σταυρωτά τα χέρια ή από τα μεσαία δάχτυλα των χεριών. Υπήρχαν πολλές παραλλαγές χορού, από τον «ντιούζικο» - στρωτός θα πει – μέχρι την «μπαϊντούσα» που ήταν γεμάτος κίνηση, πηδήματα και κούραση. Εκτός από το τραγούδι, πολλές φορές ακούονταν και οι φωνές των χορευτών με επιφωνήματα χαράς. Στον χορό πιάνονταν πολλοί, χόρευαν με ομοιόμορφα βήματα όλοι, δεν ήταν προνόμιο των πρώτων. Πάντως ήταν τιμή για τον πρώτο να σέρνει τον χορό και πολλές φορές γίνονταν καυγάδες ποιος θα σύρει τον χορό. Αγόρια και κορίτσια πιάνονταν ανακατεμένα και κατά προτιμήσεις φιλίας ή συγγένειας ο χορός συνεχιζόταν με τα τραγούδια των κοριτσιών και με διαλείμματα. Ώσπου το απόγευμα άρχιζαν να καταφθάνουν πρώτα οι μανάδες κοριτσιών και αγοριών, για να δουν το χορό, ν’ ακούσουν τα τραγούδια και προπαντός να παρακολουθήσουν μ’ ενδιαφέρον με ποιόν «χοράτεψε» σήμερα η κόρη της, ποιος της έκανε την τιμή να χορέψει μαζί της. Μα και οι μάνες των αγοριών το ίδιο παρακολουθούσαν. Ποια τραγουδάει καλά, ποια έχει χρυσοστολισμένα ρούχα, ποια καλή συμπεριφορά.
Καθισμένες στα χορτάρια ή σε πέτρες, κάτω από δέντρα ή σε μια σκιά, μανάδες και γιαγιάδες παρακολουθούσαν τον χορό.
Αργότερα καταφθάνει, στις μεγάλες γιορτές και ο γαϊτατζής, με όλη την μεγαλοπρέπεια φουσκώνει την γκάιντα, δοκιμάζει και τον «μπούρο» και αρχίζει ο χορός για τα καλά. Πρώτα τραγούδι και γκάιντα εναλλάσσονται. Από τα μαγαζιά ξεσηκώνονται οι νιόπαντροι, οι μερακλήδες στο χορό, που δεν κρατιόνται, τρέχουν πιάνονται με τα νιάτα, κοντά στ’ αδέλφια τα μικρότερα, οι αδερφές στους αδερφούς. Τώρα παίζει μόνο η γκάιντα.
Ο χορός έχει κορυφωθεί, οι χορευτές έχουν ιδρώσει, βρίσκονται σε μια έκσταση, χορεύουν πηδηχτά, χτυπούν πόδια, τινάζουν κορμιά, κεφάλια, χέρια πίσω μπρος, κάθονται απότομα, σηκώνονται τρέχουν γοργά, γρήγορα.
Αλλά ο ήλιος πάει να βασιλέψει, τα πρώτα μουγκρητά ακούστηκαν, είναι η αγέλη του χωριού που γυρίζει από την βοσκή. Ένα δυνατό σφύριγμα απ’ όλα τα αγόρια και ο χορός διαλύεται. Τα κορίτσια δυο δυο φεύγουν, κάποτε τα συνοδεύουν τα αγόρια μέχρι το σπίτι τους.

4 σχόλια:

marilia είπε...

Μάλιστα, μάλιστα! Αυτές τις ενδιαφέρουσες παρακολουθήσεις μαμάδων και γιαγιάδων τις συναντάς, βλέπω, παντού, ε; Χμ...

Unknown είπε...

Πανελλήνιο φαινόμενο...

Antoine είπε...

Να χαίρεσαι το blog σου!

Unknown είπε...

antoine, σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...!!!